Gauza gutxi dugu geureago hizkuntza baino. Egunero darabilgu, eta ez digu arreta edo esfortzu handia eskatzen, zereginik arruntenetan, behintzat. Eta, hala ere, beti eragin digu mirespen berezi bat. Liluratuta utzi gaituzte beti haren aparteko ezaugarriek. Animalien artean, gizakiak gizaki, pertsonak pertsona egiten gaituena jo izan da eta jotzen dugu gaur ere. Baina jainkoek emandako dohain paregabetzat hartu dugu maiz. Naturaz haragoko boterea dakarren baliabide mirakuluzkotzat. Gauza arruntenen nahiz harrigarrienen arrazoizko azalpenaren bila, urrundik dator filosofian hizkuntzari buruzko kezka ere.
