O trobador de orixe portuguesa Fernan Fernandez Cogominho desenvolveu o seu labor poético contra o terceiro cuarto do século XIII. O conxunto das súas cantigas perpetuouse nos dous códices confeccionados en Italia nos inicios do século XVI por orde do humanista Angelo Colocci: o Cancioneiro da Biblioteca Nacional, cód. 10991, tamén coñecido como Cancioneiro Colocci-Brancuti, identificado coa sigla B, e o Cancioneiro da Biblioteca Vaticana, cód. 4803, ao que se lle fai corresponder a sigla V. Así pois, a obra poética de Fernandez Cogominho chega a nós a través de fontes elaboradas en tempos nos que a actividade trobadoresca galego-portuguesa xa desfalecera. A presente monografía ofrece unha edición crítica, elaborada segundo os parámetros da crítica textual máis rigorosa e actual, da produción lírica conservada nos devanditos cancioneiros con atribución ao trobador portugués.
